Ik heb iemand om op terug te vallen en te praten over het PKU dieet.  

Als klein kind had ik altijd al een PKU-vriendin Lise, mijn ouders zijn in contact gekomen met haar ouders toen ze lid werden van de PKU vereniging. Ze kwamen elkaar tegen op een PKU-dag en daar raakten ze aan de praat. Hierdoor heb ik al vanaf het begin iemand gehad om op terug te vallen en over het dieet te praten. We gingen vaak bij elkaar op bezoek ook al woonde Lise op dik anderhalf uur rijden van ons. Wanneer we dan samen waren en gingen eten, wisselden wij altijd van brood om het van elkaar te proberen. Wij bakten dat altijd zelf (dankjewel papa voor de eerste 14 jaar). Ik heb hier erg veel aan gehad toen ik opgroeide en zou elke ouder aanraden een PKU vriendje of familie te zoeken om mee te praten.

Het PKU-Kamp

Toen ik 7 jaar was mocht ik samen met Lise en onze moeders naar het PKU-Kamp. Dit was echt geweldig!! Iedereen had hier een dieet en snapte waar je mee moest leven. Ik ben inmiddels 25 en ben ieder jaar geweest! Het voelt tegenwoordig als thuiskomen in je PKU-familie. Tegenwoordig organiseer ik jaarlijks samen met 4 PKU-vrienden het 18+ weekend. Ik kijk altijd weer uit naar dit weekend. 

Ook Nutricia heeft meerdere evenementen (Klik hier) waar je andere PKU-ers kan ontmoeten en bijkletsen! Meestal ook nog op een leuke plek. 

Dus mijn tip! 

Heb je moeite met je dieet en wil je eens lekker normaal zijn? Er zijn meerdere evenementen die georganiseerd worden door Nutricia en de patiëntenvereniging. Dit sleept mij altijd door de moeilijke periodes!